Да Таццяны Працэнкi
Выдатныя, жывая,
Выцягваюць у нябёсы
Яны ствалы, як шыі.
Ёсць у дрэў галасы,
Есць на яве, не ў казцы.
І высякаюць не лясы –
Галасавыя звязкі.
Яна змагалася,
як умела,
чытай,
у чым
яе сакрэт.
.На фота, дзе Мальвіна плача,
перш пацалункаў і цукерак,
усё завязалася
вузельчыкам.
Вось вам адказ.
Гатовы...
Там сто гадоў ёй.
Читать!
Татьяна Проценко Стихи.ру
Свидетельство о публикации №122102407525