На ростанях Любовi - 18 -

Виктор Шатило
"Бі моль", - гукаў вышыня!..
Маіх памкненняў, слоў вага, блуканняў;
Цячы, сузор'е: у цень начных вітанняў;
І ўваччу зара - дотык дня;
       Душа скразная, - лёсавы двубой;
       Ды раней паветрана кружляе.
       Бяздзея трывожыць, а чапляе!
       Масткі ўжо: дзень ідзе вясной!..
О "бі моль"... На замеці Любві.
Сняжніцы. Выпрамляю крылы.
Іначай унікнуць знакі, зіркі, сілы, -
Не ўнікаць бясслаўна ў любві!..
       Дзьме вечны сівер на вечную любоў.
       Дрог. Пячэ. Падэшвы пераплавіў.
       Моцны ступак, гік рэха славіў.
       Мір, - свет, - велічы рабоў!..
Вярбальнае кахання ззянне! Ззянне!
Так колас - голас - шашу ўзрыў мяжой...
Пагойдвае героем на шашы чужой -
Зерне. Рыска коласу цяпер - ваганне.
       Я - насуперак усяму - ляплю!!!
       Тут вузлы. Вызначэнняў мала.
       Плац паўстане - музыка паўстала.
       Агонь адкаркаваць, які "люблю".


© Copyright: Виктор Шатило, 2022
Свидетельство о публикации №122102304047
Список читателей / Версия для печати / Разместить анонс / Заявить о нарушении
Другие произведения автора Виктор Шатило
Рецензии
Написать рецензию
Другие произведения автора Виктор Шатило