Падае лiсток
Нiбы зорачка-малек.
Асцярожна вецярок
Абдымае за бачок.
I пяшчотна так кладзе,
Быццам кросны тчэ.
Ах, якая прыгажосць
Ды нядоугi яна госць
Златарунны дыванок
Свецiць некалькi дзянек.
Зменiць золата лiства
На сiвога, шэрага ката.
Свидетельство о публикации №122102005089