Залёва

У падножжа гары хвошча дождж праліўны,
Сонца ў страху згарнулась за хмарамі.
Сель спаўзе ў паселішча, мо ліхадзей запісны,
Запаўняючы вуліц лукавіны.

Ад нябесных крынiц бiў чысцейшы струмень -
Да таго, як крануўся падножжа.
Баганосная плынь, акуўшыся ў цьмень,
Гора чорнае ў свеце памножыла.


Арыгiнал
Алексей Большаков


По  подножью  горы  хлещет  дождь  проливной,
Солнце  в  страхе  укрылось  за  тучами.
Сель  вползает  в  селенье,  как  враг  записной,
Заполняя  всех  улиц  излучины.

Вроде,  с  неба  вода.  Вроде,  чистой  была  -
До  того,  как  коснулась  подножия.
Рядом  с  богом  была.  Закусив  удила,
Горе  чёрное  в  мире  умножила.


Рецензии