Ох i слауная дзяучына
Гэтая Наташка! –
Вяне хлопец слаўны, чынны
Ды ўздыхае цяжка.
А яна ж не хоча верыць,
Што яе кахае,
Ды сябровачкаю вернай
Сябе называе.
Толькі хлопец не здаецца –
Намякае зноўку:
«Паглядзі, як сэрца б ецца,
Любая сяброўка!
Прытулі хутчэй да сэрца!
Дзеўкі не манашкі –
Адаб юць – не азірнешся…
Ой, глядзі, Наташка!»
Свидетельство о публикации №122100903305