Наканавана Богам доля –
Жывём адзін для аднаго.
Гады сыходзяць, хіляць долу,
Ды не шкадую я таго.
Мы чаркай поўнаю з табою
Каханнем упіваліся,
І ў зорны вечар над ракою
Пачуцці акрыляліся.
Былі ў жыцці й расчараванні:
Пражыць – не песеньку стварыць,
Але не страцілі кахання:
Агеньчык у душы гарыць.
Каханне
© Copyright: Валентина Кульбеда -Бакунн, 2022
Свидетельство о публикации №122100805062
Свидетельство о публикации №122100805062
Рецензии