Як іншым разам апануе сум,
Слязе праліцца я не дазваляю –
Узняць настрой фантазію-красу
У госці неадкладна запрашаю.
З сяброўкай вернай, мудрай, дарагой
Вандрую я па родным мне Палессі –
Плыву павольна Ясельдай-ракой,
Шукаю кветку папараці ў лесе.
Душу акрыліць трапятанне дум,
І загучаць мелыдыі ствазвонна,
Нахлыне радасць, змые з сэрца тлум,
І ападзе з душы маёй заслона.
Запрашаю у госцi
© Copyright: Валентина Кульбеда -Бакунн, 2022
Свидетельство о публикации №122100805018
Свидетельство о публикации №122100805018
Рецензии