Ирина Жизневская. Чудак. Рус. Бел
На поминках смеялся,
Песни грустные в праздники пел,
И грозой любовался.
А прохожим советы давал –
Души рваные клеил.
Ветер старую липу сломал –
Он проплакал неделю.
На заре звёзды в луже гасил,
Солнце вешал на крыше.
Что он в храме у Бога просил?
Разве кто-то услышал ...
Под унылой сосной вековой
Вспоминал свою юность ...
А сегодня не стало его –
И Земля пошатнулась.
***
Дзівак
Ён біўся ў адкрытыя дзверы,
На памінках смяяўся,
Песні сумныя ў святы спяваў,
І навальніцай любаваўся.
А прохожім раду даваў –
Душы рваныя ляпіў.
Вецер старую ліпу зламаў –
Ён прагаласіў тыдзень.
На світанку зоркі ў лужыне гасіў,
Сонца вешаў на даху.
Што ён у храме ў Бога прасіў?
Хіба хтосьці пачуў ...
Пад маркотнай хвояй векавой
Успамінаў сваю юнацкасць ...
А сёння не стала яго –
І Зямля пахіснулася.
Перевёл Максим Троянович
Свидетельство о публикации №122092806480