Симон Осашвили. Чёрная дыра. Рус. Бел
И нету сил сказать себе «Беги…»
Бессонница до самого утра,
И под глазами чёрные круги.
Твой голос обрывает провода,
И не находит адреса конверт…
Я ненавижу слово «никогда»,
Но для твоей любви другого нет.
Ты выпила любовь мою до дна,
И я живу в стране кривых зеркал…
Я долго думал, в чём моя вина –
И понял, что я зря её искал.
Единственное, в чём я виноват.
Со звездопадом спутал снегопад…
***
«Чорная дзюра»
Тваё каханне, як чорная дзюра,
І няма сіл сказаць сабе «Бягі…»
Бессань да самай раніцы,
І пад вачамі чорныя кругі.
Твой голас абрывае правады,
І не знаходзіць адрасы канверт…
Я ненавіджу слова «ніколі»,
Але для твайго кахання іншага няма.
Ты выпіла каханне маю да дна,
І я жыву ў краіне крывых люстэркаў…
Я доўга думаў, у чым мая віны –
І зразумеў, што я дарма яе шукаў.
Адзінае, у чым я вінаваты.
З зорападам зблытаў снегапад…
Перевёл Максим Троянович
Свидетельство о публикации №122092302833