Эману Элька. Ты мне сказал. Рус. Бел
Нас обнимало море теплым бризом,
Манила синью неба высота.
Ты мне, смеясь, сказал: Позируй, Лиза!
И развернул полотнище холста.
Мешал в палитре солнечные краски,
Касался кистью белого листа.
И предавал бессовестной огласке
На нём мои интимные места.
Волна нас обдавала свежим рондо,
Плясал у ног нахлынувший прибой.
Ты Леонардо был, а я- Джоконда.
И нас счастливей не было с тобой.
***
Ты мне, смеючыся, сказаў Пазіруй, Ліза!
Нас абдымала мора цёплым брызам,
Маніла сінечай неба вышыня.
Ты мне, смеючыся, сказаў: Пазіруй, Ліза!
І разгарнуў палатно палатна.
Замінаў у палітры сонечныя фарбы,
Дакранаўся пэндзлем белага ліста.
І здраджваў бессаромнай агалосцы
На ім мае інтымныя месцы.
Хваля нас аблівала свежым ронда,
Скакаў у ног які нарынуў прыбой.
Ты Леанарда быў, а я- Джаконда.
І нас шчаслівей не было з табой.
Свидетельство о публикации №122092302112