Пастаральныя пацягушкi
шнырыць,
шнырыць,
ШНЫРЫЦЬ
па
…парку кругамі!
Вецер удзімае ёй
у галаву
марок і змрок...
У адлюстраваным святле месяца
бліскае прыхлёб з яе бутэлькі…
Шчасліва да ўпаду,
што хоць гэтаю ноччу,
зусім выпаліла боль
смяротных расстанні.
Адзінота…
І, касабокаю козачкай,
топчацца ў пары падабенства вальса...
А, можа, гэта п'яны гапак,
або руская румба...
І гарлапаніць што ёсць мачы
Ідзіце вы ўсё!
На...
на...
на...!!!
З галінак зрываючы сонных варон.
Свидетельство о публикации №122092207159