Як шмат людзей сляпых і раўнадушных
Да тых падзей, што творыць сёння час.
Мы дорым для Радзімы сэрцаў ружы,
Каб бляск надзей Свабоды не пагас.
Калі не мы, дык хто ўратуе сёння
Ад здрады край наш белы: Беларусь?
Сыноў і дочак клікае Пагоня --
Яны спадзевы продкаў зберагуць.
Надыдзе дзень, што блаславёны Богам --
На волю выйдуць дочкі і сыны.
І пойдзе мой народ сваёй дарогай
Насустрач міру ад чужой вайны
І здзекаў тых, што тут чынілі каты,
Калі знішчалі ў турмах мой народ.
Замок чаплялі, каб маўчалі краты,
Каб аніхто не змог раскрыць свой рот.
Настане час -- і адгукнеца рэха.
Яно паўторыць -- Беларусь жыве!
Заззяе сонца на счарнелых стрэхах
Яго ніхто з тых стрэхаў не зжане.
***
© Copyright: Валерий Познякевич, 2022
Свидетельство о публикации №122092200119
Свидетельство о публикации №122092200119
Рецензии