На ростанях Любовi - 5 -

Тых самых дзён дзіцяча-бесклапотных -
Калісьці дзёрзкіх - заходы ў быццё,
А мо раней яшчэ - Жыцця жыццё, -
Яно пячатку рыне ўскрай самоты;
       Тых самых дзён шчыры цёплы позірк
       І пляскі фарб у жух далечыні; -
       Неяк наўпрост адлегласцей агні
       Маяк тварылі выгнанніку на востраў...
Любові востраў! Востраў мой Любові!
Трэ сонца двор: колькаснасць блакіту...
Цень сустрэў - прамністасць аксаміту!
Любові востраў! Востраў мой Любові!
       Тых самых дзён, дзён азнаных,
       Што сутарэнне кіне, і асцё
       У жменьцы думак - закладніцкіх - шмаццё:
       Імкне суквет і квет непрадказальны!
Любові востраў! Востраў мой Любові!
І замірэннем і ўсхваляваннем
Хтосьці напяў узмах замілаванню,
Каб не збуяць на востраве Любові!..
       Каб не згубіць духмянабачных руж,
       Шчыры, хтось, вынайшаў сцяжынкі,
       Перагайдаў гадзіны і хвілінкі,
       Гірлянды змайстраваў шаўковых сцюж...