Айчыну, яукую ля сэрца нясу...
Радзімай клікаю з няўцямнага сну,
Сьвядомлю з маленства, з калыскі рыпучай
Сваёй Бацькаўшчынай, наконам прысудным...
Яе за чыгункай дубняк малады,
Бярэзнік, дзе сок, дзе суніцы, грыбы -
Сэрца дагэтуль трывожаць маё,
Гуртом ажываюць няспраўджаных сноў
І туліцца сэрца ад прыкрага ў мілым
Да веры адвечнай у нясконцую сілу,
Дзе ёй назаўсёды выснову дала
Мая Бацькаўшчына, Радзіма мая...
-01-03.09.22.
Свидетельство о публикации №122091401918