На ростанях Любовi - 3 -
З якіх шляхоў, якіх нямых сцяжынак
У гэты край - салодкі ад дажджынак?
Як ты, любоў, знайсці мяне магла
На ніве восеньскай насалоды?
У баразне пакінутых палёў
Імглы медзь... гэта ты, любоў?
Леў-віхор! Пылу пералёты!
Тын - зямля. Узлётны вырай птушак
Збірае песні развітальных дзён.
Асэнсаваны ток ці ветлы Сон -
Спавіты звон кветкавы, не стужак...
Ты магла чырванню каліны,
Расцёртым водарам важкасці лугоў,
Рынутаю готыкай гадоў
Сэрца чуць, сардэчнасць, - напаміны...
Прачулы пошчак сэрца і дыханне.
Глыбокі зірк на цвёрдую шашу.
Голас - дарны - тонкую мяжу -
Чула сэрца. Таемнасць: дазнанне!
Таемнасць ахапіла, атуліла.
Шлях сталення - выдала ключы.
Удзень я увіхаўся. Уначы:
"Кахай, кахай!" - душа яе маліла.
Свидетельство о публикации №122091303750