Нi цябе, нi Парыжа

Ад таго, што жытка знасілася аж да дзірак
і, як загнаны звер, прыкідваецца мёртвай,
а сэрца…
Не рыфмуецца з жыццём.
...А з люстэрка тупа глядзіць на мяне
дзядок – нячысцік слоўны
каб жыццё датрываць да канца…

ШТО ЗА ДЗІВА!

Ёсць мне за што ўчапіцца –
жывога гусака вылавіўшы на планеце Зямля,
выдзіраць
пару пёраў лепей,
з картрыджаў старых рыхтую чарніла…

І ноччу
над лістом белапенным
свае буркавання пачынаю расчэрчваць…

Сад…

Вось, дарожка, пырнікам зарослая слізкім
да абрыву…

Цень твой над абрывам,
месяцам асветленая –
голас - выразна –
- Усё, мой каханы, бывай!
Ні цябе, ні Парыжа
я ўжо ніколі не ўбачу-у-у…

Лячу за табой –
Божа –
рэбры!

…Апамятацца,
лёд прыклаўшы да галавы прасветленай,
паўтараю за рэхам тваім...
Ні цябе,
ні Парыжу,
я ўжо…

Ніколі, ніколі, ніколі…


Рецензии
Прысутнічаюць граматычныя адхіленні і недакладнасці ў Вашых тэкстах, шаноўны Іцхак, але ж гэта, не змяняе агульнага ўспрымання трапяткога стану аўтарскай душы, яго часам балючых ўспамінаў аб светлых хвілінах жыццёвых, аб нечым нязбыўным у гэтым жыцці, аб родным кутку, які кліча, як птушку з выраю,- дадому. Але... Але... Многага ўжо нельга змяніць, і самотны радок вершаў кладзецца на ліст паперы, каб занатаваць гэты невыказны боль аб былым каханні і шчасці, якое з'ўяляецца ў снах і мроях... А час бяжыць...бяжыць...
Але ж ў міжрадкоўі вершаў той самай птушкай трапечацца й надзея, што ўсё яшчэ можа
здзейсніцца, як Божы цуд... У Вас моцная метафарычная састаўляючая ў тэкстах. А каб яшчэ папрацаваць над граматыкай, а не скарыстоўваць, часам, пераклад з падрадкоўніка(подстрочника)- было б выдатна!
Няхай надзея і вера не пакідае Вас!
З цеплынёй,

Ядвига Довнар   11.10.2022 11:25     Заявить о нарушении
Ой, какое слово - надзея, полный отпад! Спасибо!
Ядвига, как можно мои текстЫ так суриозно и с цепдынёй обсуждать?
Я родом з Гамбринуса, что с меня взять.
Да...

Ицхак Скородинский   11.10.2022 21:56   Заявить о нарушении
На это произведение написаны 2 рецензии, здесь отображается последняя, остальные - в полном списке.