У ложку падскочыш пад столь...

***
У ложку падскочыш пад столь,
Бо раніца ўжо пракрычала.
А ў сэрцы сумота і боль,
Што лета раптоўна не стала.

Не стала, нібыта прапала
Кудысьці чароўная даль.
А сэрца так моцна кахала,
А сэрца шукала, на жаль,

Яшчэ, можа, большага шчасця.
Ды большага – дзе ж яго ўзяць?
Любіце ў любое нянасце –
У слоту і ў дождж –  сенажаць…

Кахайце, нібыта апошні
Ваш дзень праплывае ў нябыт.
Любіце згалелыя пожні
Пад небам жыццёвых арбіт…

Любіце апошнія слёзы,
Апошняй маршчынкі раллю,
Сырыя за хатай бярозы
І родную нашу зямлю.

Любіце зямлю Беларусі,
Любіце адзін аднаго,
Калі ў сінім выраі гусі
З прастору знікаюць твайго.

Любіце Радзіму, суседа,
Любіце калодзежа шкло,
І хату старэнькую дзеда,
І вёску сваю, і сяло.

Аддана ўсім сэрцам любіце,
Шануйце Радзіму сваю
І толькі на ёй вы жывіце
І сейце пяшчоту ў раллю

Зямелькі сваёй – Беларусі,
Радзімы лясоў і азёр,
Калі ў сінім выраі гусі
Сабою расквецяць прастор.

31. 08. – 06. 09. 2022 г.