Мая. Адзiная
У небе бусел, у рэчцы гусь,
У лесе заяц і вавёрка,
А хлеб у полі грэе зорка.
У садзе пчолак гул стаіць,
А вось адна з мядком ляціць.
На лузе траўку есць кароўка,
Яе пастух - хлапчук Міколка.
З саломкай у роце ён ляжыць,
І ўверх на хмаркі ён глядзіць.
І думка ў хлопчыка такая:
“Мая зямля, яна святая.
З яе растуць мае карні.
Ідуць яны па нашы дні.
Я ў цэлым свеце не згублюся.
Мая краіна – Беларусь!”
Свидетельство о публикации №122090503452