Калі ў кватэры душна,
А на душы трывожна,
I думаеш аб нечым-
Каб збегчы куды-небудзь.
У вочы раптам трапіць
Чыесь партрэт прыгожы...
Гляджу і ўглядаюся
Ў твой партрэт,
Часамі ўсміхаюся
І вам кажу: "Прывет!"
Раптоўнае знаемства
Хачу яшчэ пажыць
І марыць аб прыгожым,
З табою гаварыць.
Гляджу і ўглядаюся
Ў твой партрэт,
Часамі ўсміхаюся
І вам кажу: "Прывет!"
Ў кватэры нашай цемнай
Сярод дратой калючых
Мне жыць не ўсе роўна,
А цяжка і балюча.
Гляджу і ўглядаюся
Ў твой партрэт,
Часамі ўсміхаюся
І вам кажу: "Прывет!"
І раптам мне з партрэта
Адказваюць вось гэтак:
-Я хворы, хворы, хворы,
Жыву ў суседнім дворы,
Хаваюся за шторай.
Завуць мяне Рыгорам.
Гляджу і ўглядаюся
Ў твой партрэт,
Часамі ўсміхаюся
І вам кажу: "Прывет!"
Твой сусед
© Copyright: Александр Бохан 4, 2022
Свидетельство о публикации №122082800490
Свидетельство о публикации №122082800490
Рецензии