Назад не пяўся, у бок не пнуся,
У каляіне апынуўся.
Пляскаў у ладкі, сеяў градкі,
І жыў не гадкі.
Не ведаў, што дзялкі гатуюць,
Словы натуюць,
Краў спрытнюга, шыта-крыта,
Каля разбітага карыта.
Ад той заразы ледзь адшкробся,
Да ўлады гробся,
Няўцым такое і дзялку,
Бы сон у руку.
Оступился
© Copyright: Максим Троянович, 2022
Свидетельство о публикации №122082602309
Свидетельство о публикации №122082602309
Рецензии
