Купаловским гостинцем. Беларучи
Там дзе гай, шуміць лістотай
Летнім ранкам ля ручча,
Дзе шчабечуць звонка птушкі
Ў зараслях сярод галля,
Дзе с прадвечча бурліць рэчка
З Салаўінае гары,
Ёсць – Бяларучы – мястэчка
На Купалаўскай зямлі.
Там дзе лес, шуміць сасновы,
І гукаюць ў ночы совы,
Ля падножжа той гары,
Дзе спяваюць салаўі,
Школа там стаіць прыгожа,
За дарогай ў бары.
Яся ўразіла та школа,
Спадабалася яму,
З мноствам камянкоў на даху
З двума ганкамі ў даму.
Вокны тут былі бальшыя
Накшталт венскіх, на сем шыб,
Мабыць тут была сядзіба
І жылі тады паны?
У Бяларучах Купала,
Атрымаўшы атэстат,
Стаў вялікім чалавекам,
Многа год таму назад.
2006 г.
Свидетельство о публикации №122082307281