Дивный сон
В сказочном и безмятежном
сне, что тебе приоткрою,
был я утёсом убрежным,
ты же- озёрной волною.
Мнилось граниту, любим я
луны и годы за годом,
век за веками- как мимо:
вечность казалась недолгой.
Небо в тебе отражалось...
Души общались безмолвно-
смерть не ссужала им жалость,
твердь не грозила полоном.
Стать мою станом крушила
с трепетом ты припадая,
хлябью гранитные жилы
рыла, юна и седая.
Тешась уроном, я ведал:
доля утёса такая-
в озеро кануть бесследно
россыпью донной у края.
С небом и солнцем прощаясь,
знал я твоё намеренье
принять меня- и на счастье
кончить постой и боренье.
перевод с польского Терджимана Кырымлы
исходник см.Dziwny sen Adam Asnyk, прим.перев.
Адам Аснык. Дивный сон
© Copyright: Терджиман Кырымлы Третий, 2022
Свидетельство о публикации №122082106983
Свидетельство о публикации №122082106983
Рецензии
Dziwny sen
Dziwny sen miałem z wieczora...
Trwał jakby przez wieczność całą:
Tyś była falą jeziora,
Ja byłem nadbrzeżną skałą.
Nie żałowałem tej zmiany,
Żem skałą, a nie człowiekiem:
Marzyłem, żem jest kochany...
A wiek przemijał za wiekiem.
Nie żałowałem, że głuchy
Głaz nic powiedzieć nie może:
Mówiły ze sobą duchy —
Jam niebo widział w jeziorze.
Tyś zawsze padała drżąca
Na moje piersi z granitu,
Złączona wśród lat tysiąca
Węzłami wspólnego bytu.
Kruszyłaś kamienne łono:
A jam się cieszył z zniszczenia,
Bo przeczuwałem spełnioną
Dolę zimnego kamienia.
Wiedziałem, że gdy do końca
Zamiary przywiedziesz zdradne —
Żegnając gwiazdy i słońca,
W objęcia twoje upadnę.
Adam Asnyk
Терджиман Кырымлы Третий 21.08.2022 22:02 • Заявить о нарушении
Dziwny sen miałem z wieczora...
Trwał jakby przez wieczność całą:
Tyś była falą jeziora,
Ja byłem nadbrzeżną skałą.
Nie żałowałem tej zmiany,
Żem skałą, a nie człowiekiem:
Marzyłem, żem jest kochany...
A wiek przemijał za wiekiem.
Nie żałowałem, że głuchy
Głaz nic powiedzieć nie może:
Mówiły ze sobą duchy —
Jam niebo widział w jeziorze.
Tyś zawsze padała drżąca
Na moje piersi z granitu,
Złączona wśród lat tysiąca
Węzłami wspólnego bytu.
Kruszyłaś kamienne łono:
A jam się cieszył z zniszczenia,
Bo przeczuwałem spełnioną
Dolę zimnego kamienia.
Wiedziałem, że gdy do końca
Zamiary przywiedziesz zdradne —
Żegnając gwiazdy i słońca,
W objęcia twoje upadnę.
Adam Asnyk
Терджиман Кырымлы Третий 21.08.2022 22:02 • Заявить о нарушении