Мы бяжым, непрыкмячаем,
Штось шукаем i знайходзiм,
Цемрай зводзiць сiла злая –
Усхваляем, пiшам оды…
Нам прырода шле сiгналы:
То хваробы – скалануць нас,
То завеi i цунамi
Засыпаюць чорным брудам.
Пачуццё ў паветры ўецца
Лёгкаважным, мяккiм ветрам,
Альбо хмарай, пыльнай, меднай,
Запаўняе непамерна…
Дабрыня, любоў i дружба
Дораць будучыню мiру…
Зайздрасць, войны мiр загубяць,
Прах рассеяць над эфiрам.
Ляднiкi i навадненнi
Калацiлi шар зямны наш.
Дайце шанец пакаленням
Адарыце эрай мiрнай…
Прыпынiся
© Copyright: Мария Мучинская, 2022
Свидетельство о публикации №122082102162
Свидетельство о публикации №122082102162
Рецензии