Дождж
Засмуціўся ранак пад абложнай хмарай,
Пад дажджом знікаюць сонечныя мары.
Гучна і нястрымна дождж шуміць па даху
І па кветках хлешча з усяго размаху.
Барабаніць рупна і па шкле аконным.
Патанае ранак у палоне сонным.
Дождж па ганку хлешча і шапоча грозна,
Ружы ўсе паніклі пад лавінай слёзнай.
Ліўнем безупынным пралілося неба
І прыціхлі травы, разамлела глеба.
Штосьці дождж занадта стаў да слёз ахвочы:
Плача ён ад рання аж да самай ночы.
Над даспелай нівай дождж імчыць імкліва,
Да зямлі калоссем прылягае ніва…
У лугах атавы змоклыя пакосы…
Плача дождж бясконца над капрызным лёсам.
Свидетельство о публикации №122081302037