Памiж рухам i сыходам
Паміж рухам і сыходам баўлю дзень,
палюбіўшы пустую празрыстасьць.
Поўдзень цыркулюе і запаўняе сьвет:
ціхім калыханьнем скалынае ягоны кубак.
Ўсё мне вядома і ёсьць ілюзорным,
усё так блізенька і так бездакорна.
Паперы, кнігі, шкло і алоўкі
ёсьць дамавінамі іхных імёнаў.
Біты час цыркулюе ў скронях
аднастайная рошчына крові.
Асьветленыя муры ўжо не вязьніца,
а спэктакль фантомаў.
У цэнтры вока выяўляю сябе;
і ня гледзячы, бачу сябе на свае вочы.
На дыстанцыі момант расьсейваецца,
нерухома я крочу: я паўза.
Свидетельство о публикации №122081103147