У градзе Полацку вялікім
У сям'і Лукі гандляра
Радзіўся Францыск, увесь абвіты
Лазою асветы жыцця.
Толькі ён Кракаў акончыў,
Зразу ж пайшоў далей,
Колькі «Псалтыраў» надрукаваўшы.
Народу стала лягчэй.
Асвяціў ён народ сваёй кнігай.
Праца цяжкая была,
Каб з лацінскай мовы ў родную
Кніга да чалавека дайшла.
Ён Закон увесь Божы стлумачыў
У прадмовах й пасляслоўях сваіх.
Ён праўдзіва і светна заўважыў:
Народ беларускі застанецца ў жывых.
Ён памёр. Але памяць народу
Запаліць у сэрцах агонь
І выльецца з сэрцаў праз згоду:
«О мілы Францыск, Францыск дарагой!»
Памяци Францишка Скарыны
© Copyright: Михаил Шульговский, 2022
Свидетельство о публикации №122080604056
Свидетельство о публикации №122080604056
Рецензии