Эпіграф:"En ti me he silenciado…
El corazon del mundo
esta en tus ojos, que se vuelan
mirandome"(Julia de Burgos)
Інтымнае маўчаньне...
Я ў сэрцаве тваім схаваўся
Каб сьніць цябе...
Каб выканаць табе пад ружоваю поўняю
Маўклівую песьню поўнасьці!
Але я абязмовіўся.
Гэта самы золак каханьня,
Які, змораны, нараджаецца ў пакутлівых спазмах, —
Чаму мне баліць?
Адкажы мне маўчаньнем,
Альбо крыкам адчаю —
Я жадаю і зычу цябе кожным сном,
Кожнай мрояй,
Сьлязой і ўсьмешкай,
Досьведам і непрытомнасьцю.
Мне ўжо меньш баліць...
Відаць, крык мацнейшы за пацеры,
Але ж мае вершы
Зьбіраюцца ў пацеркі псальмаў
Твайго бязмоўя,
Майго шматслоўя.
Так і гадзіны будуюць скляпеньні,
У якіх пасяляюцца крозы.
Схаваюся ў сэрцы,
Каб сьніць цябе.
Пацеркi
© Copyright: Никита Стати, 2022
Свидетельство о публикации №122073105289
Свидетельство о публикации №122073105289
Рецензии