Восень цудоўная плача ад суму,
Плача ды слёзы ліе.
Я ж, як яна, прападаю ад думак
З марай пра вочы твае.
Мне б да цябе не ўва сне дакрануцца,
Рук тваіх зведаць цяпло.
Толькі з табой ад пачуццяў прачнуцца,
Колькі б нам год ні было.
Толькі б табою спаўна наталіцца,
Вусны твае цалаваць,
Рэчкай бурлівай у кроў тваю ўліцца,
Шчасця хвілінкі спазнаць.
Я гаварыць табе вечнасці словы
З ранку хачу да цямна.
Слухаць тваю мілагучную мову,
Піць з асалодай да дна.
Толькі б табою напоўніць гадзіны,
Радасць з табой раздзяліць,
Шляхам ісці непаўторным, адзіным,
Тым, дзе душа не баліць.
Колькі яшчэ нам адведзена небам
Дзён і хвілін дарагіх?
Не. Памаўчы. І адказваць не трэба.
Я зберагу для нас іх.
23.07.2022 г.
З каханнем i марай жыву
© Copyright: Ковальчук Тамара Васильевна, 2022
Свидетельство о публикации №122073103056
Свидетельство о публикации №122073103056
Рецензии
Перевела на русский язык: http://stihi.ru/2022/08/01/6241
С теплом - Нина
Нина Цурикова 02.08.2022 21:34 • Заявить о нарушении
С теплом - Нина
Нина Цурикова 02.08.2022 21:34 • Заявить о нарушении
Спасибо, дорогая Нина за чудесный перевод. Очень красиво.
Ковальчук Тамара Васильевна 03.08.2022 04:40 Заявить о нарушении
Ковальчук Тамара Васильевна 03.08.2022 04:40 Заявить о нарушении