Не зови!
Как весна расцветит взгорья,
счастье моё, нам на горе
ночью ранней голубою
не приду гулять с тобою.
Над успеньем вод с востока
светел месяц поздню вечер
серебром одарит только,
станешь кликать- не отвечу.
Той не кличь, что не с тобою-
выйди в трауре по милой
той тропой, что знали двое-
отыщи мою могилу.
Там судьбу мою помянешь-
жизнь мою- свою потерю
в смерти вяжущем тумане
сердцу милому доверишь.
Зыгмунт Красиньский
перевод с польского Терджимана Кырымлы
Зыгмунт Красиньский. Не зови!
© Copyright: Терджиман Кырымлы Третий, 2022
Свидетельство о публикации №122073005531
Свидетельство о публикации №122073005531
Рецензии
Nie wrócę już!
Kiedy kwiaty przyszłą wiosną
Tam na wzgórzu znów porosną,
Tam po wzgórzu zmierzchnią dobą
Ja nie wrócę błądzić z Tobą.
Kiedy księżyc nocą ciemną
Błyśnie srebrem na wód grobie,
Będziesz wołać nadaremno,
Nie odpowiem ja już Tobie!
Więc nie wołaj po imieniu
Tej, co z Tobą nigdy razem
Już nie będzie — lecz w milczeniu
Pójdź do grobu — siądź nad głazem!
Tam wspominaj gorżką dolę
Życia mego — zatrutego!
I nabożnie moje bole
Złóż w pamięci serca Twego!
Zygmunt Krasiński
Monachium, 1840 r.
Терджиман Кырымлы Третий 30.07.2022 19:22 • Заявить о нарушении
Kiedy kwiaty przyszłą wiosną
Tam na wzgórzu znów porosną,
Tam po wzgórzu zmierzchnią dobą
Ja nie wrócę błądzić z Tobą.
Kiedy księżyc nocą ciemną
Błyśnie srebrem na wód grobie,
Będziesz wołać nadaremno,
Nie odpowiem ja już Tobie!
Więc nie wołaj po imieniu
Tej, co z Tobą nigdy razem
Już nie będzie — lecz w milczeniu
Pójdź do grobu — siądź nad głazem!
Tam wspominaj gorżką dolę
Życia mego — zatrutego!
I nabożnie moje bole
Złóż w pamięci serca Twego!
Zygmunt Krasiński
Monachium, 1840 r.
Терджиман Кырымлы Третий 30.07.2022 19:22 • Заявить о нарушении