На свежае паветра

Марэпа крыху перакусіла з'ела бульбы з яйкам, выпіла гарбаты з пячэннем , на гарбату доўга дзьмула і піла маленькімі глыткамі.
     Ёй трэба было пераапрануцца і сняць з сябе піжаму.
   Альжбета ўжо нагатавалася  да знямогі. Яна села перадахнцуць, а потым збіралася лечь на канапу і ўключыць тэлевізар ...
     Марэпа накінула лёгкую сукенку бо надвары было надта цёпла. Нават ўжо дзе-нідзе віселі чырвоныя вішні,
раслі кветкі і неабходна было выходзіць бо ад таго , што знаходзішся дома было, яшчэ цяжэй.
Канечне Марэпа памагала Альжбэте і Хростнаму ў агародзе , але адчувала , што гэта крыху не яе справа. А можа проста не было завадатарства.
    -Куда вы сабраліся -спытала Альжбета з канапы...
Марэпа хутка адрэагавала:
-Мы пойдзем прагуляцца...
-Ну добра -прамовіла Альжбэта.А то ты як прыехала з практыкі та ажно ўся цьмяная . Пайдзіцеся прайдзіцеся.Что ў вас ў горадзе адны
выклапы, а тут як ніяк свежае паветра, птушкі спяваюць, рэчка стуменіць.
- Там ў горадзе таксама ёсць рэчка.
-Але ці ёсць у цябе час туды хадзіць.