З акна майго я бачу...
З акна майго я бачу
Няўстойлівы кастрычнік.
Дзіўлюся сталым ранкам —
І гэта мая звычка.
Я ведаю, што момант
Занадта шпаркабеглы,
Мне смак яго вядомы
Прыбавлівы і пекны.
Цяпер, не назаўсёды
Пасрэбраныя дрэвы,
Аздобу сонца плавіць
І гэта толькі шэрань.
Рака не затрымае
Уцеклівыя воды.
Я не марную часу,
Ня трэ шукаць нагоды.
Кіруецца балянсам
Сусьветная прырода
Я бачу таямніцы
І сьвет яе лагоды.
Свидетельство о публикации №122071705053