Осень
На лузе ўсе пажоўклі травы,
Адно, што рэчкі серпанцін
Хавае ў бераг звон атавы.
Сутоння мяккая назола,
Рыс, пазбаўляючы аблокі,
Хавае недзе сонца кола,
Ды з таго меркне свет шырокі.
Зіма ўжо непадалёк,
Гук павучальны вецер мае.
Абразіць сэрца часу крок,
Калі здарэнні не стрымае.
Свидетельство о публикации №122071601822