Т. Харди. Убиты на войне. Рус. Бел

Когда, зайдя в кабак,   
его бы встретил я,
мы долго с ним бы пили так,
как старые друзья.

Но встал в атаку строй.
Я взгляд его ловил.
И раньше грянул выстрел мой,
и я его убил.

Он умер потому,
что был врагом моим.
Вопросов не было к нему.
Все ясно было с ним.

От бед своих уйти
хотел он позарез.
Он сбился, как и я, с пути, -
и в бойню эту влез.

С войной несдобровать.
Я должен был убить.
А ведь и в бар бы мог позвать,
и шиллинг одолжить.

    Перевёл Сергей Томсон

Забіты на вайне...
 
Калі, зайшоўшы ў карчму,   
яго б сустрэў унутры,
мы доўга з ім бы пілі б таму,
як старыя сябры.

Але ўстаў у атаку строй.
Я погляд яго лавіў.
І раней грымнуў стрэл мой,
і я яго забіў.

Ён памёр, але з чаго
што быў ворагам маім.
Пытанняў не было да яго.
Усё ясна было з ім.

Ад бед жадаў сысці на плаху
жадаў ён па зарэз.
Ён збіўся, як і я, са шляху, -
і ў бойню гэту ўлез.

З вайной не шуткаваць.
Я павінен быў забіць.
Хоць і ў бар бы мог паклікаць,
і шылінг пазычыць.

   Перевёл Максим Троянович