У свеце нашых блiзкiх зносiн
Гуляе лета па двары,
І мы сустрэч не пераносім
Да больш спрыяльнае пары.
Мы рады кожнаму спатканню,
Якіх не надта шмат было.
Мы рады светламу каханню,
Што позняй кветкай прарасло.
Кране лістоту пазалота,
Самота сэрца ахіне –
Я атулю цябе пяшчотай,
Самота хутка праміне…
У свеце нашых блізкіх зносін
Пакуль – цудоўная пара...
Пачуццяў не азмрочыць восень,
А пажадае ўсім дабра.
Свидетельство о публикации №122071305475