Ён датыкаўся да мяне, а я крычаў:
«Йдзі вон, каварны!»
Душу мне цалкам раздзіраў.
Я плакаў, плакаў, толькі тайна.
Ён лез туды, дзе ўсё баліць.
Казаў мне: «Будзе це палёгка».
Ён любіць раніць і крушыць.
Усё ж хочацца яму дабіцца толку.
А я ж цяпер яго баюся,
Гару прад ім я дзікім жарам.
На адно я спадзяюся:
Не дам сябе разбіць я дарам...
Цяжкасць
© Copyright: Михаил Шульговский, 2022
Свидетельство о публикации №122062106801
Свидетельство о публикации №122062106801
Рецензии