Як заужды

    Як заужды Райнис прыехау; дадому
у больш меньш добрым настрои. Гэта
мабыць ничога не высвятляла. Прайшла и чырвань са шчок.
    Абеля пильна назирала за им, як Ён сядзеу;, як трымау; лыжку, але мабыць не анияких прыкмет не было,
Ани жаночых пахау, не мабыць валосся на пиньжаку. Хоць можа и не думала, тая што  усе зойдзе далека. Але часам ей здавалася , што с такой канстытуцыяй як у Райниса, немагчыма сумаваць,  а таму была и падозра, як бы усё на им гарэла. Ни то Каб Яна Яго цярпела праз силу, намагалася быць больш пильнай.
    На салодкае Яна прыгатавала пирог з вишняй. Чым только ашчасливила Райниса.
      Але некуды зникла Яго, варухливасць. За столом
Ён сядзеу як бы прытоены.
 -Як справы на працы.- акуратна спытала Абеля.
-Як заужды -адказау Райнис.
Абеля як  намагалася зрабиць накрок (намек) и пажартаваць адраз, што маци няма чаго рассказаць кали Яна,
прыязжае да яе.
  Пачуушы гутарку Пра Маци Абели Ён пасурьязнеу и Абеля пачала сябе циха выракаць  за тое, што неяк не так пачала гаворку. Канечне Райнис з Марцини и не Марцини други чалавек, Але ж...
   Пирог скончыуся, Райнис перадыхнуу крыху и паехау и дзицячы садочак за дачкой.