Стась Высоцкi 34
Гады у Йене Стася сфармавалi:
Ён кандыдатам стаў фiзмат навук,
A душу чулую збудзiў аргана гук,
Карцiны рэнесанса густ узгадавалi.
Зрок адарваць не мог ён ад "Венеры спячай",
Якую да багiнь узнёс Джорджонэ ,
I нiбы бачыў ток крывi гарачай -
Жарсцi, заснуўшай на прыродным лоне!
Усведамляў Стась непахiснасць веры
Праз лiк Xрыста ў час "Тайнае вячэры "
Ды час настаў шлях павяртаць дадому,
Пара прышла вярнуцца і ў сям'ю,
Каб ролю бацькi адыграць сваю,
Адносiн досвед перадаць малому.
Бо ён ужо закончыў трэйцi клас
I не заўжды яго мiналi беды,
Пагэтаму настаў для таты час,
Каб досвед прылажыць жыцця i веды.
У Вочнай клiнiцы знайшлася Стасю праца
Прышлося яму з Йенай развiтацца.
Хадзiць на працу стала не далёка
I паляцелi быстрай птушкай днi
Без спешкi, без вакзалаў таўкатнi
Ад ранку i дзень цэлы - толькi вока.
Было для Стася нова i цiкава,
Дырэктар Ломач быў вучоны выбiтны,
Лячэнне раку вока - яго справа.
"А цi не лепш лячыць" - падумалi яны
"Яго пры дапамозе фотатэрапii?
Ды эффектыўней, чым маглi другiя!"
Да мэты вёў лагiчна шлях адзiны:
Стварыць патрэбна фарбавальнiк новы
На базе парфiрынавай асновы,
Каб успрыймаўся толькi клеткамi пухлiны.
Iнфра-чырвонае святло каб моцна паглынаў,
Бо найглыбей яно iдзе ў пухліны цела.
Тады магчымым стане - і Стась тое знаў-
Лячыць салiдны рак і досыць смела.
У воку лечаць рак рэнтген і хірургія,
Найлепшы ж - ФДТ, цi фота-хема тэрапiя.
Стась, яго сябра, Аляксандр Шульга,
Праз год стварылi Тэтра-гiдра-парфiрын,
Якi Стась тэставаў далей адзiн
На клетках раку, як толькi iльга.
Пасля пратэставаў i на мадэлi:
С6-глiябластоме мозга ў пацука
I вылечыў жывёлу. Не хацелi
Вучоныя ў ФРГ поспех прызнаць пака.
Ды гэта Стася мала хвалявала,
Шукаць фiнансаванне трэба стала.
Акром таго хацеў вярнуць Радзiме
С падзякай досвед, што сумеў здабыць,
Каб з ФДТ чарнобыльцаў лячыць
I поспехам сваiм дзялiцца з iмi.
Узяў Стась капiтал яго прыватны,
Што зарабiў на працы за мяжой
I рызыкнуў спазнаць на што ён здатны,
I цi асiлiць шлях да мэты cвой.
Стась выйшаў у паход. Цi поспех будзе?
Ён тут вам расказаць, канешне ж, не забудзе!
Свидетельство о публикации №122061507413