Томас дэ Ириарте. Кавалер и Дама. Рус. Бел
Когда автор становится знаменитым,
ему аплодируют за всё.
О моднике судачит весь Париж.
Раз сорок в год меняет он наряды.
Глаза его костюмам ярким рады.
Так блеску побрякушек рад малыш.
Все чешут зубы: «Что за вид у франта!
Он расточает серебро и злато!
Наденет олово взамен брильянта,
И даже в этом – признаки таланта».
Придя на именины к даме сердца,
Он щеголяет оловянной брошью,
А дама говорит с умильной дрожью:
«Ах, что за серебро! Не наглядеться!»
КАВАЛЕР і ДАМА.
Калі аўтар становіцца знакамітым,
яму апладыруюць за ўсё.
Пра модніка пляткарыць увесь Парыж.
Раз сарок у год мяняе ён уборы.
Вочы яго гарнітурам яркім рады.
Так бляску цацак рада маляня.
Усё чухаюць зубы: "Што за выгляд у франта!
Ён марнатравіць срэбра і золата!
Надзене цын наўзамен брыльянта,
І нават у гэтым - прыкметы таленту".
Ідучы на імяніны да дамы сэрца,
Ён фарсіць алавянай брошкай,
А дама кажа з хвалюючай дрыготкай:
"Ах, што за срэбра! Не наглядзецца!"
Перевёл Максим Троянович
Свидетельство о публикации №122061505570