Некальк хв л н

Райніс сядзеў у непакоі. Потым узняўся дастаў таўшчэнную папку і пачаў яе гартаць старонкі.Раптам дзверы адчыніліся ў сваёй цёмнай сукенке зайшла Хельга і замерла гледзячы на Райніса , трымалася стрымана але як заўжды, толькі на белым твары  з'явіліся чырвоныя кружкі. 
   Райніс пачаў мітусіцца але прапанаваў прысесць. Канечна гэта не была на погляд нейкая простая жанчына з шырокай касой, ці бландынка . Некалькі хвілін Райніс пазіраў на яе: на чорныя валасы, блакітны вочы, на спіну, сілуэт і на простае падобнае на нейкую мабыць і царкоўную уніформу адзенне Райнісу гэта мабыць здалося, але навогул яна цалкам яму упадабалася.
Мабыць пра сябе нешта адмеціў.
   Райніс пачаў яе пытаць пра жыццё, стасункі, з кім яна жыве як працавала, але гэта яго не надта цікавіла.
    Гледзячы на Райніса Хельга ўбычала , что той  дастатковы рослы,
апрануты са смакам ,ад яго пахла нейкім парфумам, а што сказаць хоць Хельга і цікавілася касметыкай, але для яе гэта была больш неабходнасць і адной шкляначкі з парфумам было досыць. Можа і знешняе выгляд быў прыгожы але не Хельга не адчула такога нешта дзіўнага і свайго, яна была не з тых , хто напрыклад доўга можа размаўляць не аб чым. А зараз гэтага чалавека будзе яна бачыць па тры гадзіны кожны дзень. Ці цяжка ці лёгка гэта будзе.
   Хельга абгледзела кабінет ,ў якім было шмат папак, потом на прыемнага колеру шпалеры, перакінула погляд на кактус , што стаяў на вакне. Хельга спытала наконт папак Райніс прамаўчаў а потым пачаў гаварыць пра нешта
свае. Узняўся паказаў, што яна будзе рабіць і дзе і чым прыбіраць. Пасля гэтага развіталіся.  Райніс
доўга глядзеў ў след гэтай крыху незвычайнай жанчыне.
 
   
   
 
 
.