Мастак мой шчыры, верны дружа,
Ствараеш фарбамі ты дзіва.
Заданне здолееш адужаць,
Заняты працаю, маўклівы.
Аб чым ты думаеш пры гэтым?
Якія думкі ходзяць роем?
Якая прад табою мэта?
Хто стане ў цябе героям?
Ты засяроджана, зацята
Працуеш. Гэта добра бачу.
Паведай свой сюжет прыняты –
Табе парадаю адзячу.
Маўчыць, дарэмна намаганне.
Мая цікаўнасць, пэўна, згуба.
Няма адказу на пытанне:
«Назола ты, мая галуба...»
Назола
© Copyright: Татьяна Цыркунова, 2022
Свидетельство о публикации №122061101915
Свидетельство о публикации №122061101915
Рецензии