Прагулянка

...Часам Нехта жартавау; што у; Алеся жыве студентка, дык и прауда жыве . Але справа у тым , што яна только сдымала у яго кватэру. Але Алесь не брау гэта да галавы , увесь час ён быу у сваих думках и тут на працы.
А што студентка и студэнка, дзяу;чо ды дзяучо и не надта заважала яму.Ды Ён жа прыходзиу; стомлены и клауся адпачываць у бацькоускай хаце. Вось Алесь думау;, некаторыя калисци хто памирае , тую часцину  дзе жыу, чалавек забиваюць на цвики и не ходзяць туда. Але што з таго, гэта у;се прыкметы ды и усе.
Ци помниць той сад , што квитнее летам Яго бацьку и маци.
   Але раптам и Яго студэнка пачала тэлефанаваць болей, чым хто. Як гэта не дратавала Алеся Ён прыходзиу. Адночы Яна захацела прагуляцца у вечары каля рэчки , и сапрауды там была не блага, Але не любиу вось таких прагулянак а любиу
сядзець дома.
   Яны яшчэ были у траих , дзяучына узяла з сабой сяброуку , тая была у панамцы и чорных акулярах. Алесь яшчэ пажартавау ци не сляпая яе сяброука. Але хутка прыпыниу гэты жарт, бо Ён яму самаму не спадабауся.
    Дзяучыны захапленна гаварыли Пра экзамены, предметы и пра веды, Алесь таксама гаварыу; Але гэта Яго не чапляла.
   Як раз там было кафэ , дзе працавала Рыса. Хоць у яе ужо быу хлопец, яна агледзела траих нядобрым поглядам. Але падала марозива , пирожнае, гарбату. Алесь
як бы адчувау на сабе позирк Рысы , Але виду не паказвау.