Камышлыкта качып яттым,
Кузэтеп аккошымны.
Куле буген тыныч иде,
Кояш нурлары жылы.
Коз килеп житергэ тора,
Кошлар оча кышларга.
Нигэ микэн монысы очмый,
Калдым шуны карарга.
Канат бэреп су остендэ,
Ялгызлыктан интегэ
Кузлэр яше суга тама -
Тавышы ишетелэ.
Тугрылы кош булып чыкты,
Котте тузэ алганча.
Шулай кышта килеп житте,
Ул калды оча алмыйча.
Айлар утте, еллар утэ
Эмма хаман хэтерлим
Ничек югалтмыйча калды,
Ак кош - ометен.
Аккош
© Copyright: Ильшат Бахтиев, 2022
Свидетельство о публикации №122052304263
Свидетельство о публикации №122052304263
Рецензии