Виктор Володин. За столом
За сталом
Вінцо закісла. Ў цёплы жніўня ранак
Ўсяго і засталося: шпінгалета
Зняць засаўку, падмесці хутка ганак
З дарожкай, разам з імі – крошкі лета.
Вас запрасіць сагрэцца да мяне,
Пад восеньскай лістоты жаўцізною
Ўсіх вас, што здрадзілі калісьці мне,
І хто калісьці здраджаны быў мною.
Паспрабаваць мядовага віна,
І прабачэнне адгукнецца рэхам.
У час, як запануе цішыня –
Любві Гасподняй радасць і уцеха –
Я келіх змог падняць за светлы час,
З душой, адкрытаю перад сябрамі:
Даруйце, што аднойчы здрадзіў вас!
Што быў калісьці здраджаны я вамі!
http://stihi.ru/2021/08/31/8823
Свидетельство о публикации №122051206234