Виктор Володин. Рождественская лестница
Калядная лесвіца
Ішлі шчаслівыя, ды толькі не любіў
Ніхто, былі шчаслівей іншых ў свеце.
Насустрач дзьмуў халодны, свежы вецер,
Яе кашнэ фрывольна церабіў.
І сыпаў снег нябесным канфеці,
Але не каляровым – беласнежным,
Як белы верш: прыродным тым бязмежжам
Граніт засыпаў так, што не знайсці
Прыступкаў з парапетам. Стары Год
Масціўся побач пад завейнай аркай
З налітай развітальнай, поўнай чаркай…
Унізе, там, дзе пешы пераход,
Ўся ад-куцюр начальніца зіма
Была ў прыкідзе снежнай каралевы,
Каб нас з табой адправіць па дамах,
Бо лёс прызначыў нам такі расклад:
Направа ехаць ёй, а мне – налева
У бласлаўлёны, першы снегапад!
http://stihi.ru/2022/01/03/5891
Свидетельство о публикации №122050903201