пераклад на беларкскую мову.
У тыя дні
Душы калісьці свабодна луналі
На велізарнай і дзікай Зямлі.
Дрэвы на моцных плячах іх трымалі,
Часам яны і ў мурашнік траплялі,
Нават траплялі у кольцы да змей,
Толькі зусім не любілі людзей.
Ім падабаліся свінні і лісы,
Соў паважалі яны і сланоў.
Мірна луналі у небе лагодным,
Людзі спынілі палёт іх свабодны.
Душы ў вязніцы яны зачынілі,
Нібы звяроў, што у джунглях злавілі.
Іх, як жывёл, пасадзілі ў загон:
Думалі, будзе жыццё нібы сон!
Людзі і плачуць, і лёс свой клянуць,
Быццам сляпыя, глухія жывуць:
Так і не чуюць, як душы крычаць –
Хочуць свабоду сваю адстаяць.
Рати Саксена. Индия. В те дни
© Copyright: Алла Белькова Кресс, 2022
Свидетельство о публикации №122042504310
Свидетельство о публикации №122042504310
Рецензии