Нябесныя караблi

Колькі аблокаў з’едзена небам!
Колькі іх згінула ўдалечыні!
Частка падпалена сонечным светам,
Іншыя ў хмары збіцца змаглі.

Белыя, шэрыя, часам празрыстыя,
Бы караблі, усё плывуць і плывуць,
Вольныя, лёгкія, неўгамонныя,
Тыя аблокі назад не вярнуць.


Рецензии