Рати Саксена Индия. Мастер
Майстар
Быў сумны, шэры дзень,
І моцны ліўня гук
Быў чутны за акном.
За ім, нібыта цень,
У шортах старамоднага фасону,
Крычаў стары майструк ,
Прамоклы пад дажджом,
Што чыніць ён любыя парасоны.
Ён парасон трымаў,
Падвязаны шнуром,
Быў парасон у дзірках ды у латках.
А чалавек ішоў,
Амаль што галышом,
У гумавых стаптаных, збітых тапках.
Я б клікнула яго,
Ды толькі для таго,
Каб ён не быў “вандроўцай у пустэльні”.
Званіла ўсім майстрам,
Шукала тут і там
І працу для яго знашла ў майстэрні.
Я выбегла з дзвярэй,
Каб знак падаць хутчэй.
А вуліца пустая ў смузе стыгне.
І дождж стаіць сцяной,
І лье перада мной,
А майстар знік.Ён растварыўся ў ліўні.
Свидетельство о публикации №122040502916