Вясна ўсміхаецца гасцёўна,
Жыве чаканнем перамен.
Яе спадзеў зіма не сцёрла.
Снягі сышлі. А што ўзамен?
Свабода, Праўда, Незалежнасць --
Жывуць асобна ад людзей.
Яны душы зямной належаць,
Што на вайне у рог гудзе.
Ці не таму так сэрца б'ецца
I думкi мкнуцца да ракi?
Я па жыцці шукаю сэнсу,
Шукаю вобразы, радкi.
На хвалях плыні і цячэння
Шукаю выйсце з багны той,
Што праглынула ў час вячэрні
Вясну жыцця, зямлі спакой.
На першацвеце ранняй вішні
Я колер радасці сустрэў:
З ім на свабоду праўда выйшла
І расцяклася ў кронах дрэў.
23.03.2019. Мінск
***
© Copyright: Валерий Познякевич, 2022
Свидетельство о публикации №122032706086
Свидетельство о публикации №122032706086
Рецензии