покороче

жаўтлявым ліўнем
месяц лье
сваё святло
на схiл лагчыны
дзівосным  лащча хараством
ужо саспелыя травiны
спачынкам соннай цiшынi
ноч  прахалодай расквiтае
i бляскам луннай паласы
у свiтанак стёжку рассцiлае


Рецензии