Былым сябрам

Сябры маіх далёкіх сяброў
Цяпер звычайна ворагі мне.
Зямля прымае розную кроў:
Ёй розніцы няма, хто ў труне.

За сёлетнi крывавы рубель,
За боль і слёзы новага дня,
Плыве дакладна іх карабель
Туды, адкуль вяртання няма.

Спытай мяне "навошта? чаму?" –
Я ведаю дакладны адказ:
Сябры пабудавалі турму,
Зрабіўшы першым ворагам нас.

Ляжыце ціха, «больш-не-сябры»,
На розных мовах з вамі цяпер.
Ідзіце на … И, будьте добры,
Закройте за собой плотно дверь.

21.03.2022


Рецензии